Mój Anioł Stróż wyjaśnia mi różnicę między oddzieleniem duszy od ciała w celu śmierci a tymczasowym oddzieleniem ducha od ciała i duszy w celu ekstazy lub uniesienia. Mówi mi, że podczas gdy oddzielenie duszy od ciała powoduje śmierć, ekstatyczna kontemplacja, czyli tymczasowa modlitwa ducha poza barierami zmysłów i materii, nie powoduje śmierci. A to dlatego, że dusza nie odłącza się, ale swoją lepszą częścią zanurza się w ogniu kontemplacji. Aby lepiej to zrozumieć, medytuję, że wszyscy ludzie, dopóki żyją, mają w sobie duszę (martwą lub żywą, czy to przez grzech, czy przez sprawiedliwość), ale tylko wielcy miłośnicy Boga osiągają prawdziwą kontemplację. Ma to na celu pokazanie, że dusza, która zachowuje istnienie tak długo, jak długo jest zjednoczona z ciałem - i w tym szczególe u wszystkich ludzi jest taka sama - ma w sobie wybraną część: duszę duszy, że tak powiem, która przez zniechęcenie do Boga i Jego Prawa, a także przez letniość i grzechy powszednie, traci łaskę bycia w stanie kontemplować i poznawać, na tyle, na ile może stworzyć i zgodnie z osiągniętą doskonałością, Boga i prawdziwych wiecznych. Otrzymałem to anielskie wyjaśnienie, ponieważ podczas odmawiania Różańca Świętego medytowałem nad czwartą tajemnicą chwalebną, a zatem nad słowami Maryi z 12 kwietnia i słowami Ducha Świętego z 2 lutego.