Zeszłej nocy, o 23:00, kiedy szukałem snu i odpoczynku, a wszyscy spali, Jezus ukazuje mi się, zawsze tak, jak mi się ukazuje, w szacie z białej wełny. W prawej ręce trzyma długi i raczej wąski metalowy kielich. Podchodzi do mnie z prawej strony łóżka. Uśmiecha się, ale smutno. Jednak jego uśmiech dodaje mi otuchy, ponieważ rozumiem, że nie jest mi smutno, ale raczej przychodzi do mnie po ulgę. Kładzie lewą dłoń na moim lewym ramieniu i przyciąga mnie do siebie, a prawą ręką podnosi kielich do moich ust, mówiąc: "Pij". Kielich jest wypełniony płynem, który wygląda jak czysta woda. Dostrzegam go w chwili, gdy Jezus podaje mi go, zmuszając mnie do picia. Piję. Jakie to gorzkie! Och! Na pewno nie upajający kielich Wielkiego Czwartku1, wypełniony żywą Krwią mojego Pana! Słodka, łagodna Krew, od której nigdy nie oderwałbym ust! ... To woda o tak obrzydliwej goryczy, że nie ma na nią lekarstwa. Gryzie gardło, żołądek, pobudza go z obrzydzeniem, wywołuje łzy w oczach, utrzymuje się jak palące oparzenie kwasem. Jezus każe mi wypić tylko łyk... a potem wyjmuje kielich i wyjaśnia: "To jest kielich, który piłem w Getsemane2. Ale wypiłem wszystko, aż do dna, a na dnie jest bardziej gorzki. To jest kielich, który codziennie napełniają ludzkie grzechy, a potem wznosi się do Nieba, abym zawsze mógł z niego pić. Ale nie mogę pić więcej niż nieskończona Miłość. I oto ofiarowuję go hojnemu, umiłowanemu. Dziękuję za ten łyk! Teraz idę do innych drogich dusz. Błogosławię cię za Ojca, za Mnie i za wieczną Miłość". I odchodzi, pozostawiając moje usta i żołądek płonące toksycznością, a moją duszę wypełnioną pokojem.
[Rozdział 301 oraz, z datami od 14 października do 14 listopada 1945 r., rozdziały od 302 do 330 EVANGELO następują po sobie].
1 z Wielkiego Czwartku, wspomniane w dniach 29-30 i 31 marca 1945 r.
2 w Getsemane, w Mateusza 26:39; Marka 14:36; Łukasza 22:42. Gorycz kielicha wypitego metaforycznie w Getsemane jest zilustrowana w dziele "Ewangelia" (rozdział 603, zwłaszcza fragmenty 6 i 7) oraz w "wzniosłym dyktandzie", nie zapisanym w zeszytach, przypomnianym 6 lipca 1944 roku.