Święty Autor mówi: "Sąd Boży jest według prawdy. Czy to dla odrzuconych, czy dla letnich, czy dla tych, którzy płoną najczystszą miłością do ofiary. Ani spis ludności, ani ubiór, ani stan, ani stanowisko nie zmienią sądu Bożego. Ani hipokryzja, ani nieczyste czyny dobroci, wiary, uczciwości, miłości, nie zmącą go. Słowa Mistrza są zawsze żywe i słuszne, zarówno wtedy, gdy mówią: "Nie tylko ten, kto mówi 'Panie, Panie', wejdzie do królestwa niebieskiego", jak wtedy, gdy rysuje paralelę między celnikiem a faryzeuszem, i kiedy podaje godny podziwu kod Nowego Prawa z Kazaniem na Górze (Mateusz rozdz. 5-6-7). Nie ma żadnej mutacji Prawa z powodu zmieniających się czasów. Nie będzie też różnorodności sądów, ponieważ Bóg zawsze będzie sądził zgodnie z prawdą i sprawiedliwością. A jeszcze bardziej będzie sądzony ten, kto jest wyznaczony do sądzenia lub rości sobie do tego prawo. Bardziej osądzony, ponieważ więcej będzie się wymagać od tego, kto poznał więcej Prawa. I bardziej osądzony, ponieważ jest powiedziane: "Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bądźcie mali! Bądźcie mali, o wy, których miłuję. Jeśli tacy jesteście, nauczę was Mądrości. Nauczę cię jej z moją miłością. Wiedzcie bowiem, że Mądrości uczy się bardziej przez miłość niż przez nauczanie. Ja, który was kocham, i wy, którzy Mnie kochacie, jesteśmy światłem do zrozumienia słów Mądrości, które bez światła miłości, ale tylko przez kultywowanie, pozostają niejasne w całości lub w części. Dlatego Miłość nigdy nie przestanie wołać: "To dzięki miłości będziesz miał zdrowie i pokój. Kto bowiem ma miłosierdzie, nie gardzi bogactwami Boskiej dobroci, Jego cierpliwości i wyrozumiałości; kto ma miłosierdzie, miłuje pokutę, nie osądza, nie potępia, nie daje zgorszenia, nie staje się letni ani zimny, ani splugawiony zepsuciem. Ten, kto ma miłosierdzie, rozbraja Boże serce nawet w przypadku winy. Bóg przebacza tym, którzy Go kochają i płaczą na Jego kolanach, i nie tylko da każdemu według uczynków, zawsze niedoskonałych, człowieka, ale biorąc pod uwagę jego miłość, która często jest większa niż jego zdolność do czynienia dobra. Pragnienie doskonałości również zostanie obliczone, jeśli jest to pragnienie aktywne, to znaczy prawdziwe pragnienie, które nie jest spełnione doskonale tylko dlatego, że stworzenie nie ma zdolności do jego spełnienia. Bóg widzi. Naprawdę widzi. I widzi tak, jak może widzieć doskonały Bóg: z doskonałością, która nie zatrzymuje się na pozorach. I z doskonałością osądza po cierpliwym oczekiwaniu".