[Z tej samej daty pochodzi rozdział 401 dzieła EVANGELO. Fragment, który cytujemy, znajduje się w dwóch zeszytach. W jednym zeszycie znajduje się po wtorku 12-3 i jest poprzedzony adnotacją w nawiasach: jest to również zapisane w zeszycie Ewangelii. W innym zeszycie następuje po rozdziale 401 EVANGELO i kończy go nawiasowa adnotacja: jest to również zapisane w zeszycie wskazówek].
Mój Jezus bosko pociesza swój fiolet. Mam Boską Obecność prawie bez przerwy. A dziś rano podczas Komunii Świętej poruszył się i przeszedł na stronę Ojca... A potem, kiedy żarliwie się modliłam - a nawet upadłam na kolana, tak jak potrafię, to znaczy cała skręcona, przygarbiona, opadająca na pięty i poduszki, czując bóle śmierci od pozycji, którą przyjęłam - do mnie mówiąc: "Widzisz, Panie! Ty widzisz! Boję się, że Joseph, Paula, Martha i inni obrzydzą sobie Kościół... A wtedy... A co, jeśli popadnę w przygnębienie, w zwątpienie w prawdziwość Głosu? Mógłbym stracić siebie, stracić ciebie...", Jezus odpowiedział: "Dusze ofiar nie są stracone. Żyję z tą perłą w sercu... i fale pokoju, radości, wypływają z boskiej perły, ogarniają mnie całego, nasycają mnie... Później poczta przyniosła mi z Karmelu relikwię św. Teresy z Avila i fotografię papieża Piusa X, papieża, który przemówił do mnie1 i zachęcił mnie do kontynuowania mojej drogi "la piase al Signor". Byłam poruszona obydwoma. Teresa z Avila może mnie zrozumieć, a święty papież może mnie chronić, tam w Rzymie... Położyłem relikwię pod poduszką, a papieża na stoliku nocnym. Dla ochrony.
1 rozmawiał ze mną 8 lutego 1946 roku.