W międzyczasie czynię tę pierwszą obserwację, w przeciwnym razie zapomnę o niej. Fragment "Pogrzeb Jezusa" z zeszłego roku1 , który został umieszczony w indeksie Męki Pańskiej i który okaleczyliśmy, ponieważ wydawał się zbędny jako powtórzenie, był przydatny z drugiej strony do wyjaśnienia różnych rzeczy tym, którzy chcą wiedzieć (szczerze) wszystko, co jest od Pana, a także zaprzeczającym prawdziwej śmierci Chrystusa. Na koniec powiedziano, w jaki sposób Ciało zostało zabalsamowane i umieszczone między płótnami. To wyjaśniło kilka rzeczy. Cóż, teraz to się skończyło. Ale przekonaj się, że ja, kiedy nie jestem trzymany przez Jezusa, jestem doskonałym ebete, nic nie widzę, nic nie rozumiem. Więc nie ma sensu przychodzić i pytać mnie o cokolwiek po wykonaniu mojego zadania. Nie wiem już nic. Nie rozumiem już przydatności jakiegoś fragmentu. Nic. Absolutne zero i absolutna ciemność. Dziś rano o świcie pokazano mi, dlaczego ten fragment został umieszczony w indeksie utworów. I zniosłem moje... lekarstwo przeciwko dumie ludzkiego osądu. Teraz sporządzę posłowie, w załączonym arkuszu, wyjaśniające, jak przygotowano zwłoki, i wstawię je na użytek i oświecenie chętnych i zaprzeczających. A teraz dalej.
[Rozdział 145 oraz, z datami od 25 kwietnia do 14 maja 1945 r., rozdziały od 146 do 163 EVANGELO następują po sobie].
1 z 19 lutego 1944. Fragment, o którym mowa, zaczerpnięty w całości z oryginalnego autografu, to 15. rozdział 610 Ewangelii.