Jezus mówi: "Człowiek myśli, że może osądzać Boga i Jego dzieła. Dlaczego to robi? Czy tylko z szacunku? Nie, zawsze z pychy. Zawsze działa w nim trucizna, jedna z trzech trucizn Lucyfera. W swojej dumie nie docenia różnicy między nim a Bogiem i traktuje Go jak równego sobie. To prawda, że Bóg nazywa was swoimi dziećmi, stworzonymi na swój obraz i podobieństwo[484], ale powiedzcie mi, ludzie, czy w relacjach między ojcem a synem, które są zgodne nawet tylko z prawem prawego sumienia, syn traktuje ojca jak równego sobie? Nie. Miłość ojca nie zwalnia syna od szacunku wobec ojca. A wielka miłość syna, nawet do najlepszego z ojców, jest zawsze przepojona szacunkiem, tak jak miłość ojca autorytetem. Będzie to autorytet złożony z uśmiechów i dobrych słów, ale zawsze będzie to autorytet, który doradza i rządzi. Czy powinno być inaczej w przypadku ojca świętego? Ale jeśli Ojciec Ziemi zasługuje na twoją pełną czci, wdzięczną miłość, ponieważ swoją pracą karmi cię i ubiera, jeśli zasługuje na twój szacunek, ponieważ jego doświadczenie cię prowadzi, jeśli zasługuje na twoje posłuszeństwo, ponieważ jest największym autorytetem, jaki masz jako jednostki - i taki był od Adama - Bóg, Ojciec, który cię stworzył, który cię kochał, który zaspokajał twoje potrzeby, który zbawił cię przez swojego Syna w części, która nie umiera, Ojciec, który rządzi całym Wszechświatem - pomyśl: całym Wszechświatem - aby służył człowiekowi i dawał mu deszcz i rosę, dawał mu światło i ciepło, dawał mu przewodnictwo i drogę, dawał mu pożywienie i ubranie, dawał mu głos i pociechę, dawał mu ogień i napój poprzez bieg wiatrów i parowanie wód, które tworzą chmury zraszające ziemię, poprzez słońce, które ją osusza i użyźnia, a swoimi strumieniami światła uwalnia od chorób i pociesza życie, przez gwiazdy, które jak wieczne zegary i kompasy bez skazy wyznaczają czas i kierunek waszej podróży przez lądy i pustynie, przez góry i oceany, przez plony, owoce, zwierzęta i zioła, przez pieśni i języki zwierząt, które wam służą, przez rośliny, które żyją lub zostały pogrzebane przez tysiące lat i źródła, które nie tylko gaszą wasze pragnienie, ale także leczą wasze choroby, ponieważ rozpuścił w nich zbawienne pierwiastki, czyż ten Bóg, wasz Ojciec, nie powinien być kochany, szanowany, posłuszny i służony? Służyć nie dlatego, że jesteście sługami, ale dlatego, że słodko i sprawiedliwie jest dać Temu, który tak wiele dla was czyni, to, co niewiele możecie dać w swoim niedostatku. A wy, dzieci Boże i bracia Chrystusa, który przemawia do was, aby nauczyć was kochać, musicie tylko dawać naszemu Ojcu, świętemu i godnemu podziwu - bo On niczego nie potrzebuje, Pan, tak jak On jest Wszechświatem, który jest Mu posłuszny, jak nie wiecie i nie chcecie - musicie tylko dawać miłość, ponieważ On chce tej miłości od was, tak jak ja, Bóg taki, jakim jest i Jego najświętszy Syn, dałem i dałem Mu. To jest wasz obowiązek. A jak ten obowiązek jest wypełniany, już ci pokazałem. Kochaj Go przez posłuszeństwo, a spełnisz swój obowiązek. A kochając Go przez posłuszeństwo Jego głosom miłości, nie przypisujcie sobie prawa do narzekania, jeśli On nie zrekompensuje wam tego w lichwie. Jakież macie prawo? Mówcie sobie zawsze: "Spełniliśmy tylko nasz obowiązek". Zawsze mówcie sobie: "Bóg zrobił to przed nami". Zawsze mówcie sobie: "Pozorny brak nagrody jest tylko dla zmysłów. Bóg nie pozostawia bez nagrody tych, którzy Go miłują i są Mu posłuszni". Czy wy, proch rozsypany na ziemi, znacie tajemnice Najwyższego? Czy możesz powiedzieć, że czytasz dekrety Boga, zapisane w księgach boskiej miłości? Widzicie chwilę obecną. Ale co wiesz o minucie, która nastąpi? Czy nie zastanawiasz się nad tym, że to, co może wydawać ci się dobrem w chwili obecnej, jest złem w przyszłości i że jeśli Bóg ci tego nie udzieli, to po to, by oszczędzić ci większego bólu, większego zmęczenia niż to, którego doświadczasz? Ale nawet gdyby tak było, to czy wolno ci narzucać się Bogu? Że zrobiłeś więcej, niż powinieneś? Czy nie sądzisz, że nie ty, ale Bóg zawsze jest ci wdzięczny, ponieważ daje ci nieskończenie więcej, niż ty dajesz Jemu? O Sprawiedliwości, która jesteś Dobrocią! O Sprawiedliwości wzniosła i święta, która jesteś sprawiedliwa tylko wobec Ciebie i miłosierna wobec Twoich dzieci! O Sprawiedliwości, rzeko, która nie przelewa się, by karać, ale by wylewać swoje fale ze Świętej Krwi moich żył, spływającej aż do ostatniej kropli, ze łez Maryi, z heroizmu męczenników i ofiar świętych, Rzeka, której nurtem jest Miłosierdzie i którą wolisz wrócić do jej źródła z cudem mocy, ponieważ Miłosierdzie jest twoją tamą i jest silniejsze niż twoje oburzenie, a Miłość jest drugą tamą i jest to miłość Boga, który uczynił z Siebie bastion, aby naprawić człowieka przed karą i podbić go do Życia! Kochaj tę Sprawiedliwość, która smuci się, że cię karze, kochaj tego Ojca, który wypełnia swój obowiązek jako ojciec i jest łaskawy, nie prosząc cię, abyś był dokładny w wypełnianiu swojego obowiązku. Powiedziałem to i powtarzam: przez prawdziwy akt miłości Bóg zatrzymuje nawet ruch gwiazd, odwołuje dekret Nieba. Jeśli wiara może poruszyć drzewa i góry, miłość pokonuje Boga. Każdy akt prawdziwej miłości sprawia, że boski wir ognia i światła, w którym żyjemy kochając, świeci stokrotnym blaskiem, sprawia, że Niebiosa przepełniają się radością z radości Trójjedynego Boga, i jak z niebiańskiego obłoku sprowadza łaski i przebaczenie nawet na tych, którzy nie wiedzą, jak kochać, z litości dla tych, którzy wiedzą, jak kochać. Kochaj i błogosław Pana. Gdy umiesz prosić i żądasz wysłuchania, umiej dziękować. Zbyt często o tym zapominasz. Łaska Boża jest również wycofywana, ponieważ jesteście jałowymi ziemiami, które nie wiedzą, jak wyrazić kwiat wdzięczności dla Ojca, który się o was troszczy. Tym, którzy wiedzą, jak pamiętać, by być dziećmi nawet w radości, mówię w błogosławieństwie: "Idźcie w pokoju. Twoja pełna miłości wiara zbawia cię teraz i na wieki". Jezus mówi ponownie: "Ziarno musi obumrzeć[487], aby stać się pokarmem życia. Kiedy już nie będziecie z tej ziemi, wtedy przyjdą, aby nakarmić się chlebem Słowa, które dałem wam dla braci. Człowiek jest taką istotą, że poddaje się tylko przed zagładą. Ja otrzymałem po śmierci. Nie jesteś niczym więcej niż twój Jezus. Nie bój się. To, co teraz wydaje się spadać na nieprzenikniony kamień, wykiełkuje, gdy staniesz się kłosem pszenicy w moim Królestwie. Ale najpierw przychodzi praca życia i ciemność śmierci. Każda misja, aby odnieść sukces, potrzebuje łez, cierpienia, kpin, poświęcenia. Niech szydzą. Ponieważ nie zobaczą i nie usłyszą tych, którzy najbardziej tego potrzebują, sprowadzę na nich ciemność i ciszę. Nie będą też mogli tego żałować, ponieważ oni i tylko oni sami tego chcieli przez swój upór w lenistwie ducha, pychę ducha i zaprzeczenie mocy Ducha Świętego. Co powiedziałem[488] dla tych, którzy grzeszą przeciwko Duchowi Świętemu? Czyż nie wiedzą, że w Chrystusie jest Ojciec i Duch? Czyż nie pamiętają, że powiedziałem, iż Pocieszyciel przyjdzie, aby przynieść Światło? Ale Pocieszyciel, Duch Życia, jest jednym ze Słowem Ojca i Ojcem. Zaprzeczając Mnie i Słowu, którym jestem, zaprzeczasz Ojcu, który pozwala Słowu wylać się ponownie, zaprzeczasz Duchowi, który porusza Słowo. Nie wypieraj się Nas. Ale biada wam, jeśli zaprzeczacie Duchowi, który zstępuje ze Swoimi światłami, aby uczynić stworzenie światłem i oczyścić Swoim Ogniem ciało, aby mogło przekazać wam słowa Mądrości. Jeśli narzędzie jest nikczemne, My, którzy je zamieszkujemy, czynimy je godnym akceptacji, zarówno ono, jak i to, co mówi wam, aby dać wam w naszym imieniu. Nie do ciebie należy osądzanie. Biorę ubogich i pokornych, aby uczynić ich dostojnikami Chrystusa Króla. "Oni" są już osądzeni, Maryjo, za ich upór przesiąknięty człowieczeństwem, tylko to. Niech "umarli"[489] pochowają się. Ty pozostań w Życiu i postępuj. Kiedy będziesz w nim całkowicie, uwielbienie i miłość przyjdą bez większych przeszkód".
[484] stworzony na Jego obraz i podobieństwo, jak powiedziano w Księdze Rodzaju 1:26-27.
[485] Powiedz, jak w Ewangelii Łukasza 17:10.
[486] może się poruszać ..., jak jest powiedziane w Mateusza 17:20; Marka 11:23; Łukasza 17: 5-6.
[487] Ziarno musi obumrzeć ..., jak jest powiedziane w Jana 12:24.
[488] Powiedziałem w Mateusza 12:31-32; Marka 3:28-29; Łukasza 12:10; nie pamiętają, że powiedziałem w Jana 14:16, 26.
[489] Niech umarli..., jak jest powiedziane w Mateusza 8:22; Łukasza 9:60.