Jezus mówi: "Pytano was, czy olejek używany przez moich uczniów do uzdrawiania chorych służył wyłącznie do celów leczniczych. Mówiłem już o tym w Dziele. Żal mi jednak tych, którzy w tak obszernym dziele nie dostrzegają sedna sprawy, dlatego powtarzam: olejek miał jedynie moc uzdrawiania. W rzeczy samej, nie miał jej nawet w szczególny sposób. Miał wyłącznie uzdrawiającą moc oleju, który w moich czasach był szeroko stosowany w postaci maści do wcierania lub rozprowadzania na chorych częściach, samodzielnie lub z żywicami i esencjami. Moc sama w sobie była bardzo względna w przypadku niektórych poważnych chorób, które osiągnęły już śmiertelne lub przewlekłe stadium. Dokładnie te, które zostały przedstawione moim uczniom, ponieważ wszelkie lekarstwa na nie zostały uznane za daremne. Tak więc to nie olej sam w sobie uzdrawiał, jeśli był stosowany przez moich apostołów, ale to moc, którą im dałem, uzdrawiała. Olej był tylko środkiem użytym do zapewnienia, że moja moc, przekazana apostołom, nie przyjmie formy, którą moi wrogowie i wrogowie moich uczniów mogliby oskarżyć jako demoniczną lub magiczną. W ten sposób, i tylko w ten sposób, olej uzdrawiał. Taki i tylko taki był olej, dopóki nie ustanowiłem Sakramentu Oleju Świętego. Wtedy Święty Olej, skomponowany zgodnie z zasadami1 liturgii mojżeszowej, zyskał moc leczenia ran duszy, usuwania nawet śladów, blizn pozostałych po odpuszczeniu grzechów uzyskanych po szczerej spowiedzi i dzięki zasługom mojej ofiary. Dwie różne moce oleju. Na chorych kończynach, aż do ustanowienia Sakramentu Ekstremalnego Namaszczenia, aby leczyć choroby ciała. Na umierających, blisko sądu, aby uzdrowić duszę przed jej spotkaniem z Bogiem Sędzią, a jeśli Bóg łaskawie ulegnie modlitwom krewnych, aby również zapewnić zdrowie ciału, dając mu nowy czas na świecie, aby zdobyć nowe zasługi lub tylko zasługi, jeśli żadne nie zostały wcześniej nabyte przez tego, który uzyskał przez sakrament również zdrowie fizyczne. Podsumowując: olej wylany przez uczniów na chorych nie był innym sakramentem niż po ustanowieniu przeze mnie sakramentu do stosowania w przypadkach śmiertelnych, zgodnie ze sposobem, w jaki nauczała Mądrość ".
1 zasady, które znajdują się w Księdze Wyjścia 30:22-33.