Jezus mówi do mnie: "Bądź cierpliwa, moja duszo, dla podwójnego wysiłku. Jest to czas cierpienia. Czy wiesz, jak bardzo byłam zmęczona przez ostatnie kilka dni! Widzisz to. Wspierałem się, idąc do Jana, do Piotra, do Szymona, nawet do Judasza... Tak. A Ja, który emanowałem cudami, jedynie omiatając ich Moimi szatami, nie mogłem zmienić tego serca! Pozwól mi oprzeć się na tobie, mały Janie, aby powtórzyć słowa wypowiedziane już w dniach ostatecznych do tych upartych tępaków, do których zapowiedź mojej męki płynęła bez przenikania. Niech Mistrz również wygłosi swoje godziny kazań na smutnej równinie Acqua Speciosa. I pobłogosławię cię podwójnie. Za twój trud i za twoją pobożność. Policz swoje wysiłki, zbiorę twoje łzy. Do wysiłków dla dobra braci zostanie przyznana nagroda tym, którzy trudzą się, aby Bóg był znany ludziom. Twoje łzy za moje cierpienia w ostatnim tygodniu zostaną nagrodzone pocałunkiem Jezusa. Pisz i bądź błogosławiony".