Jezus mówi: "Nie, nie jesteś sam. Masz swojego Jezusa blisko, jak niewielu, bo jeśli prawdą jest, że jestem ze wszystkimi moimi dziećmi z moją Łaską, to jestem z bardzo nielicznymi w formie, w jakiej jestem z tobą i której użyłem, widząc twój bardzo bolesny stan. Wiem, jak daleko może posunąć się opór istoty, a ponieważ ciężar bólu, który musisz nosić, jest przytłaczający i niezwykły, zrekompensowałem go nadzwyczajnymi środkami, które rezerwuję dla bardzo niewielu. Pamiętam moją potrzebę pomocy[307] w tragicznych godzinach Męki. I to, czego pragnąłem dla Siebie, chcę również, aby mieli Moi dwaj podobnie myślący. Podobni, ponieważ są uczniami, podobni, ponieważ są namiętni i ukrzyżowani. Nie jesteś sam. Masz Mnie za Cyrenę[308] i masz Moją Matkę za Weronikę. Maryja jest wzorem sierot i pamięta swoją agonię jako sierota, tak jak Ja pamiętam swoją agonię. Świętość nie tłumi bólu. Maryja w swojej niepokalanej świętości cierpiała okrutnie z powodu śmierci swoich rodziców, których nie mogła pocieszyć swoimi pocałunkami. Czy widzisz, jak jesteś do Niej podobna? Maryja w swej duszy tak doskonałej, drugiej po Bogu, umiała kochać i cierpieć jak nikt inny, ponieważ świętość, będąc udoskonaleniem wszystkich dobrych wrażliwości serca, przynosi w konsekwencji zwiększoną zdolność do kochania lub cierpienia, tym większą, im bardziej święta jest dusza. A dusza Maryi była najświętsza. A zatem, ta Niewiasta, której nie oszczędzono smutku - i nikt taki jak Ona nie powinien być od niego zwolniony, ponieważ była niepokalana, a zatem wolna od ciężaru smutku spowodowanego winą Adama - ta Niewiasta, która wylała tak wiele łez z powodu tak wielu żałób i której ojciec, matka, mąż i Syn zostali porwani przez śmierć, daję ci ją za Weronikę i daję ci ją za matkę. Jest to miesiąc przebitego Serca Maryi i Podwyższenia Mojego Krzyża. Nie odmawiaj bycia jak Przebita i Ukamienowana".
[307] potrzeba pomocy, jak poświadczono w Ewangelii Mateusza 26:36-46; Marka 14:32-42; Łukasza 22:39-46.
[308] Cyrenejczyk to człowiek z Cyreny wspomniany w Ewangelii Mateusza 27:32; Marka 15:21; Łukasza 23:26; Weronika to imię (już w drugim "dyktandzie" z 28 czerwca) żałosnej kobiety, która według tradycji otarła twarz Jezusa w drodze na Kalwarię.
[309] podobieństwa, ponieważ pisarka, która straci matkę 4 października, bardzo cierpiała z powodu niemożności pomocy ojcu w chwili jego śmierci, pamiętnej 30 czerwca.