Jezus mówi:[715] "Prawdziwy sługa Boży, w obliczu jakiejkolwiek presji ze strony sił ludzkich, które chciałyby odwrócić go od dróg Pańskich, odpowiada:[716] "Czy mogę powiedzieć lub uczynić coś innego niż to, co mi nakazał Pan?". Posłuszeństwo Bożemu rozkazowi, jakikolwiek by on nie był, jest znakiem rozpoznawczym sługi Bożego. Boskie wymagania są nieskończone i wszystkie uzasadnione celem miłości. Temu nakażę milczenie, tamtemu mówienie, temu odizolowanie się, a temu stanie się przywódcą dusz. Temu dam nadprzyrodzony wzrok, a temu nadprzyrodzony głos. A więc: niech moi słudzy czynią zgodnie z moją wolą, a będą Mi równi w zasługach. Nie będę ich zmuszał do posłuszeństwa. Nie, nawet ci, którzy są w Moim ręku miękcy, jak płatki lnu gotowe do przędzenia, nie są zmuszani przeze Mnie do posłuszeństwa. Ale im bardziej są "moi", tym łatwiejsze i droższe jest dla nich posłuszeństwo, tak że nawet kosztem ich niebezpieczeństwa - bo świat nienawidzi tych, którzy są z Boga - i ich cierpienia - bo świat sprawia, że jego nienawiść rozkwita w cierpieniu dla moich "świętych" - pozostają wierni mojemu przykazaniu. Usta oczyszczone przez miłość i serca uczynione zwierciadłami Boga przez miłość, która jest ich życiem, czynią i powtarzają tylko to, co im sugeruję. Błogosławieni naśladowcy mojego Syna, naśladują swojego Mistrza, którego posłuszeństwo było nieskończone, ponieważ było boskie i ponieważ nie używał swojej natury do wybierania łatwych posłuszeństw, ale delektował się nimi wszystkimi i uczynił je swoimi, nawet tymi, które są odrażające dla człowieka, stworzenia niższego od Boga, a które nawet Syn Boży przyjął jako przykład. Ale Ja, który nie kłamię ani nie milczę, przysięgam wam, że moje błogosławieństwo jest nad nimi, ponieważ w ich sercach nie ma bożka, ale wzniesiony jest tylko jeden ołtarz: mój, z którego grzmi - ale dla nich jest to głos Ojca, który nie przeraża, ale jak głos niebiańskich organów porywa ducha do świętej radości - moja Wola, święta dla nich, tak jak Ja sam. Jestem z tymi Moimi sługami. A moja obecność jest jak krzyk zwycięstwa, o którym mówi Księga, ponieważ odstrasza wszystkich wrogów ducha i czyni go pewnym zdobywcą Nieba. Ujrzawszy za życia Oblicze Boga, łagodne i uśmiechnięte, poprzez zasłony odległości i Woli, poznają "Gwiazdę zrodzoną z Jakuba", Mojego świętego Syna, Sprawiedliwego, w którego przebitej Ręce umieściłem berło Króla, świętą laskę, która w Dniu Sądu będzie oznaczać błogosławionych i przeklętych, i która dla Moich sług będzie słodka jak pieszczota. Podążaj odtąd za Wiecznym Władcą. On prowadzi cię pewną drogą do posiadania Królestwa Bożego tylko wtedy, gdy przez posłuszeństwo, o którym człowiek, o którym mówi Księga, jest dla ciebie przykładem, nie czynisz ani dobra, ani zła z własnego umysłu, ale tylko to, co mówi ci Pan ".
[715] Mówi Jezus. Ale dalej wydaje się, że mówi Bóg Ojciec, jak w "dyktandach" z 18 i 24 listopada.
[716] odpowiada jako Balaam w Liczb 23:12. Obok daty pisarz umieszcza odniesienie do Liczb 23, 12.19.21. Dalej poniżej, przed akapitem zaczynającym się od słów "Jestem z tymi moimi sługami", wstawia między wierszami odniesienie do Liczb 24: 13-17.