[Z tej samej daty jest rozdział 386 EVANGELO].
W środku nocy, jak myślę, Jezus mówi do mnie: "Zapisałaś, jak powiedziałem1, swoje modlitwy miłości, swoje kroki na drodze krzyżowej. Mają one większą wartość niż wizje i dyktanda. Te ostatnie są "szkołą", a ty jesteś ich uczniem. To są "papiery egzaminacyjne" tego, kim jesteś. I wiesz, że o kimś można powiedzieć, że jest wykształcony tylko wtedy, gdy udowodni, że tak jest. Dopóki ktoś siedzi w szkolnej ławce i słucha bezmyślnie, bez woli, czy można o nim powiedzieć, że jest wykształcony? Nie. Nie można tego powiedzieć. Ale kiedy ktoś, pod koniec szkoły, daje dowód tego, co jest w nim i mówi o tym, co ma w sobie z mądrości, zamiast słuchać nauczyciela, wtedy można powiedzieć: "To jest myśl ucznia". I jest on zatwierdzony przez danie mu świadectwa, które otwiera przed nim drzwi zatrudnienia i zarobków. A dla ciebie drzwi niebiańskiego zysku, posiadania Boga, zostaną otwarte nie dlatego, że jesteś "rzecznikiem", ale dlatego, że jesteś chętną ofiarą, ponieważ słowem ducha, słowem miłości napisałeś "te" słowa, aby utrwalić na papierze to, co już uczynił twój duch. Tylko to będzie miało wartość, by osądzić cię na Ziemi i w Niebie. I tylko to wyjaśni, dlaczego uczyniłem cię "rzecznikiem". Ponieważ miałeś dobrą wolę i silną miłość. Bądź w pokoju, z moim błogosławieństwem".
[Daty 18 i 19 lutego 1946 r. to rozdziały 387 i 388 EVANGELO].
1 jak już wspomniałem, 10 lutego 1946 roku.