[Poprzedzony 1 stycznia pierwszym pismem roku 1945, które jest rozdziałem 68 EVANGELO].
Nie mam żadnej szczególnej wizji. Ale o świcie, kiedy odmawiam Różaniec, z tajemnicami bolesnymi, ponieważ jest wtorek, Jezus ponownie ilustruje mi swoje cierpienia1 z 4 pierwszych tajemnic. I wszystkie tortury Getsemani, biczowanie, zawsze okropne, powiedziałbym, że coraz bardziej okropne, im więcej się je widzi, ukoronowanie cierniem, przechodzą przede mną, sprawiając, że cierpię cierpienia Jezusa. W czwartej tajemnicy nie widziałem Jezusa, który zataczając się, wspina się po wąskiej i źle brukowanej uliczce prowadzącej do Bramy Sądowej, jednej ze zwykłych nierówności Jerozolimy. A oto dwa podstawowe stopnie, aby pokonać zbyt stromy spadek. Wejście na nie dla wyczerpanego Jezusa, obarczonego długim, ciężkim krzyżem, było wielkim wysiłkiem. Był spocony, dyszał i wydawało się, że zaraz upadnie. Potem nie widziałem już nic więcej.
[Następują rozdziały 69 do 74 EVANGELO, z datami od 3 do 9 stycznia 1945 r.].
1 cierpiący był już "widziany" w dniach 11-12 lutego, 18 lutego i 11 sierpnia 1944 r.